Aandoeningen » Tennisarm, Laterale Epicondylitis
In de traditionele medische visie is de tennisarm (laterale epicondylitis) een vorm van tendinitis; men gaat er van uit dat de pezen rond de elleboog last hebben van microscopisch kleine scheurtjes, die zijn veroorzaakt door overbelasting of letsel.
Jammer genoeg is de term “tendinitis” vrijwel een synoniem geworden met pijn. Zelfs een officiële medische diagnose is gewoonlijk gebaseerd op niet meer dan je mededeling dat je elleboog pijn doet.
Een tegengestelde visie
De artsen Travell en Simons komen in hun bekende standaardwerk over myofasciale pijn, Myofascial Pain and Dysfunction: The Trigger Point Manual, met een andere visie.
Uitgebreid wetenschappelijk onderzoek toont aan dat triggerpoints in de spieren de voornaamste oorzaak zijn van pijn in de elleboog, niet tendinitis.
Als medisch ingrijpen niet helpt
Onstekingsremmers, pijnstillers, injecties met steroïden, rekoefeningen en rust worden meestal voorgeschreven aan mensen met een tennisarm. Geen van deze remedies vormt bij triggerpoints een adequate therapie. Ttriggerpoints moeten worden aangepakt, resoluut en to-the-point!
Rust roest
Rust wordt bij een tennisarm altijd aangeraden, maar dat is niet de beste therapie als triggerpoints de oorzaak zijn van de pijn.
Rust kan triggerpoints tot een latente toestand terugbrengen, maar het verhelpt ze niet. Als je de activiteit die de tennisarm veroorzaakte weer oppakt, komt de pijn meteen weer terug, en vaak net zo heftig.
Immobilisatie van de elleboog middels een brace of mitella stelt de elleboog op non-actief. Dit is slecht voor korte tijd een oplossing. Immobilisatie kan triggerpoints verergeren en uiteindelijk de pijn verergeren.
Rekoefeningen
Aan de andere kant, beweging kan voor een tennisarm net zo slecht zijn als daarmee de armen, handen en vingers worden overbelast. Fysiotherapie kan zelfs een slecht effect hebben als oefeningen en strekkingen worden voorgeschreven.
Een spier met triggerpoints biedt actief weerstand tegen strekkingen vanwege het risico dat men de spier overstrekt en de aanhechtingen verrekt. Stretching is pas zinvol als de triggerpoints zijn uitgeschakeld.
Zwakte in de elleboog
Een pijnlijke elleboog kan ook krachteloos lijken, maar het doen van oefeningen met het doel hem te versterken, is niet alleen ineffectief maar ook niet nodig.
Myofasciale triggerpoints verzwakken tijdelijk spieren die op de elleboog werken, als middel om ze te beschermen tegen nog meer overbelasting of misbruik. Er is geen atrofie. Meestal komt de volledige kracht weer terug binnen korte tijd nadat triggerpoints zijn gedeactiveerd.
Spierspanning
De aanhechtingen rond de elleboog kunnen geïrriteerd door de constante spanning die triggerpoints in de spieren veroorzaken. Dit kan de directe oorzaak zijn van de ontsteking en degeneratieve veranderingen die in de elleboog ontstaan.
Zelfs als er aantoonbaar sprake is van een ontsteking is triggerpointtherapie de meeste geschikte behandelvorm, omdat het iets doet aan de bron van de problemen.
Zelfbehandeling
Z even spieren in de schouder, bovenarm en onderarm kunnen triggerpoints hebben die pijn afleiden naar de buitenkant van de elleboog. Pijn aan de binnenkant van de elleboog kan afkomstig zijn van een van de vijf spieren in de borst, bovenrug en bovenarm. Triggerpoints in al deze spieren kunnen gemakkelijk worden behandeld met behulp van zelfmassage en het Handboek Triggerpoint-therapielaat je zien hoe.
